Kremacja

według Słownika Języka Polskiego to "palenie zwłok ludzkich, jako obrządek pogrzebowy".

Kremacja jest jednym z rodzajów pochówku zmarłego, polegającym na bezdymnym i bezzapachowym spaleniu ciała, w urządzeniu służącym do spopielania ciała ludzkiego (w piecu kremacyjnym). Kremacja to jeden z możliwych w Polsce sposobów na pochowanie zmarłego. W odróżnieniu od tradycyjnego złożenia ciała w trumnie do grobu, tu następuje pochowanie urny z prochami, które pozostały z procesu kremacyjnego.Proces spopielenia odbywa się najczęściej w trumnie kremacyjnej pozbawionej warstw farby i lakieru, ozdób i uchwytów. Jest on przeprowadzany w specjalnym piecu kremacyjnym. Kremacja odbywa się w temperaturze 750-1200 °C. Spalanie trwa ponad godzinę. Prócz popiołów wydziela się woda i dwutlenek węgla. Krematorium (łac. cremo = 'palę' cremare – spalić) – budynek, w którym przeprowadza się pośmiertne spalenie (kremację) zwłok przed pochówkiem.

Przebieg kremacji w szwedzkich piecach kremacyjnych (m.in. na podstawie strony firmy TABO)

W szwedzkim piecu kremacyjnym (TABO Incinerator AB) zainstalowanym, między innymi, we wrocławskiej spopielarni każda kremacja jest przeprowadzana oddzielnie. Procesem steruje komputer PLC, którego zadaniem jest takie przeprowadzenie procesu kremacji, aby był on nieszkodliwy dla środowiska naturalnego, bezpieczny dla operatorów oraz sprawny pod względem energetycznym i czasowym.

Obecnie wszyscy producenci urządzeń kremacyjnych korzystają z zastosowanego jeszcze w XIX w. patentu generatora cieplnego. Współczesne piece spełniają bardzo surowe wymagania unijnych norm ochrony środowiska dotyczące emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu i węgla, metali, dioksyn, bifenyli oraz rtęci.

Szczątki pozostałe po kremacji są pulweryzowane w odpowiednim urządzeniu – zwanym w technologii TABO – kremulatorem, dzięki czemu do urny wsypywany jest jednolity drobny pył. Średnio po kremacji dorosłego człowieka, w zależności od wagi i płci, pozostaje od 3 do 5 litrów prochów.

POCHÓWEK PROCHÓW PO KREMACJI

Wbrew rozpowszechnionym opiniom sama kremacja, jako spopielenie zwłok nie jest pochówkiem dla zmarłej osoby, gdyż jej pośmiertne prochy, umieszczone w odpowiedniej urnie, są grzebane w późniejszym terminie.

Kremacja jest potwierdzona specjalnym protokołem spopielenia zwłok.

W stanie prawnym, obowiązującym obecnie w Polsce, pogrzeb spopielonych szczątek osoby zmarłej powinien odbyć się na cmentarzu. Urna z prochami umieszczana jest w grobie ziemnym, murowanym lub odpowiednio przygotowanej niszy kolumbarium.

Niezależnie od powyższej powszechnej praktyki – urna z prochami osoby zmarłej może zostać umieszczona w krypcie kościoła lub budynku należącego do związku wyznaniowego. Polskie prawo dopuszcza jej zatopienie bezpośrednio w morzu oraz rozsypanie prochów pokremacyjnych bezpośrednio do morza. W Polsce nie jest dopuszczalne umieszczanie prochów osoby zmarłej w innych, niż wymienione powyżej miejscach. Nie jest zgodne z prawem rozsypywanie prochów na – bardzo popularnych w zachodniej Europie – "polach pamięci" („ogrodach pamięci”) lub umieszczanie ich w miejscu zamieszkania.

Decyzja dotycząca pogrzebu i kremacji powinna należeć do każdego z nas. Opierać się na wewnętrznych przeżyciach, poglądach, refleksjach. Nie ważne czy będziemy ją podejmować pod wpływem kazania kapłana, lektury świętych annałów czy własnych przekonań. Ważne, żeby była ona podjęta z rozmysłem. Nie obarczajmy nią naszych bliskich. Nie jesteśmy przecież pewni tego, co czeka nas po śmierci, a być może jesteśmy?

Czeka nas odpowiedź na fundamentalne pytanie dotyczące tego, co dla nas jest ważne. Jak istnieć, żyć i jak pozostać w pamięci innych?

Obecnie w Polsce istnienie „ogrodów pamięci” nie jest uregulowane w ustawie o cmentarzach i chowaniu zmarłych.

FORMALNOŚCI PRZED KREMACJĄ:

By dokonać kremacji zmarłego, w kancelarii cmentarza należy złożyć: skrócony odpis aktu zgonu, kserokopię karty zgonu, zlecenie spopielenia, a w przypadku kremowania szczątków – zaświadczenie o ich pochodzeniu. Większość tych formalności zostaje dopełniona przez przedstawicieli zakładu pogrzebowego Styks.

Warto dokładnie dopytać o rodzaj i wielkość trumny, w jakiej musimy przywieźć ciało do spopielarni. Rodzina musi również dostarczyć urnę o pojemności 3,5 – 5 litrów (o średnicy ok. 20 cm i wysokości ok. 30 cm), oznaczoną imieniem, nazwiskiem i datą śmierci osoby spopielonej.

W tej oraz innych kwestiach mogą Państwo liczyć na profesjonalne doradztwo i pomoc pracowników Domu Pogrzebowego Styks.

Osoby decydujące się na samodzielne odebranie urny z prochami po kremacji, nie muszą dysponować specjalistycznym samochodem do przewozu urny, po odebraniu, szczątki zmarłego po kremacji powinny być traktowane z najwyższym szacunkiem podczas wykonywania jakichkolwiek działań związanych z ich przewożeniem i umieszczaniem w miejscu ostatniego spoczynku. Tak więc przed kremacją, rodzina zmarłego powinna podjąć decyzję dotyczące postępowania ze szczątkami po kremacji z przedstawicielami zakładu pogrzebowego.

Wiele wskazuje na to, że kremacja będzie upowszechniała się w naszym kraju. Decydują o tym przede wszystkim względy higieniczne, częstokroć ekologiczne oraz szczupłość miejsc na cmentarzach.