Przechowywanie urny z prochami zmarłego – przepisy

Jedną z niewielu rzeczy, które pozostają po kremacji, jest urna z prochami. Przepisy dotyczące ich przechowywania i pochówku są w Polsce dość surowe, dlatego też warto je znać, decydując się na taką formę pożegnania. Jak wyglądają te regulacje? Czy można przechowywać urnę z prochami w domu? Poznaj przepisy prawa!

Czy można trzymać urnę z prochami w domu? 

O tym, jak należy postępować ze zwłokami i prochami osób zmarłych, mówi ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych z dnia 31 stycznia 1959 roku. Wynika z niej, że przechowywanie urny z prochami może się odbywać wyłącznie w określonych miejscach: w grobie ziemnym, grobie murowanym lub katakumbach oraz w kolumbariach. Te znów, z wyłączeniem katakumb, mogą znajdować się tylko na cmentarzach komunalnych lub wyznaniowych. Urna z prochami, według przepisów, może być również zatopiona w morzu (artykuł 12, Dz. U. 1959 Nr 11 poz. 62).

Regulacje polskiego prawa nie zezwalają więc na:

  • przechowywanie urny w domu lub innym miejscu poza cmentarzem,
  • pogrzebanie prochów w ogrodzie,
  • rozsypanie prochów.

Podobne podejście stosuje na przykład Kościół katolicki, który zabrania chowania zmarłych lub ich szczątków poza poświęconą ziemią, a więc poza kościołami lub cmentarzami. Miejsce przechowywania urny z prochami ma w tym przypadku ścisły związek z wiarą chrześcijańską, które uważa ciało ludzkie za świętość i zobowiązuje się do traktowania go z godnością również po śmierci.

Co grozi za trzymanie urny z prochami w domu? 

Przepisy odnośnie do tego, gdzie można przechowywać urnę z prochami, są bardzo precyzyjne, a ich złamanie może wiązać się z karami pieniężnymi lub ograniczenia wolności. Co grozi za trzymanie urny w domu? Zachowując prochy zmarłego, należy się liczyć z grzywną o wysokości nawet do 5 tysięcy. Jej zapłacenie nie oznacza jednak, że dalsze przechowywanie prochów po kremacji w domu stanie możliwe – szczątki będą musiały zostać złożone na cmentarzu.

Ile kosztuje przechowywanie urny z prochami? 

Jako że urna z prochami w domu jest równoznaczna z łamaniem prawa, należy pamiętać o wykupieniu dla niej miejsca na cmentarzu. Decydując się na kremację, można skorzystać z jednego z kilku rozwiązań: złożyć szczątki zmarłego w pojedynczym grobie ziemnym, w grobie rodzinnym lub kolumbarium. Wybór tego, gdzie przechowywać urnę z prochami, ma znów ścisły związek z wysokością kosztów, które będzie trzeba ponieść w związku z utrzymaniem miejsca pochówku.

Ile kosztuje przechowywanie urny z prochami

Najkorzystniej cenowo wypadają kolumbaria. Dzięki wydzielonym, niewielkim kwaterom pozwalają na wygodne złożenie urny, jednak bez zbędnego marnowania miejsca. Z kolei wyższe koszty wiążą się z pogrzebaniem prochów w ziemi. Jest to bowiem traktowane analogicznie do pochówku w trumnie. Na wielu cmentarzach groby ziemne urnowe są jednak nieco mniejsze niż standardowe (mogą mieć na przykład 0,5 x 0,5 m2), co pozwala na niższe opłaty za użytkowanie. Te zawsze są jednak ustalane osobno przez zarząd danego cmentarza wyznaniowego lub komunalnego. Dlatego też, dla zorientowania w kosztach przechowywania urny z prochami, warto znać przepisy obowiązujące w miejscu, w którym chce się złożyć szczątki bliskiej osoby.

Czy można podzielić prochy zmarłego?

Ze względu na zachowanie obowiązku poszanowania ciała po śmierci, wiele osób zastanawia się, czy można podzielić prochy zmarłego. Według polskich przepisów jest to możliwe, jednak musi odbywać się w sposób godny i zgodnie z wolą osoby żegnanej lub jego rodziny. Do podziału prochów powinno dojść jeszcze przed zaplombowaniem urny. Można je rozdzielić na kilka równych części lub skorzystać z relikwiarzy, czyli niewielkich naczyń pozwalających na przechowywanie niewielkiej ilości prochów. Niezależnie od sposobu podziału należy jednak pamiętać, że szczątki te powinny zostać złożone w odpowiednim miejscu, a więc, jeśli będą znajdować się na terenie Polski, na cmentarzu. Po uzyskaniu stosownych pozwoleń istnieje jednak możliwość wywiezienia prochów za granicę. Tam natomiast mogą być znów traktowane zgodnie z lokalnymi przepisami, a więc – w zależności od kraju – także rozsypane, czy przechowywane w domu.